Âhirete Ait Ödül ve Cezaların Kur’ân’da İsim ve Fiil Cümlesiyle İfade Edilmesi

Kur’an’da, mesajlar muhataba iletilirken daima en uygun malzeme ve kast olunan mânâyı içerecek beyan seçilmiştir. Bu inceliklerden biri de âhirete yönelik ödül cezaların bazı âyetlerde fiil; bir kısmında ise isim cümlesi şeklinde serdedilmesidir. cümle çeşitlerinin kendi içinde farklılık gösterdiği görülmektedir. Fiil cümlesinin fiilleri, mazi, muzari, istikbal ifade eden “س/سَوْفَ” takılı muzari emir formunda gelmektedir. Arapçada mazi fiil genelde geçmiş zamana delalet eder, fakat bazen gelecek anlamı da içerir. durum inşa taleb, şart edatlarının olduğu cümleler va‘d-va‘id ifadelerinde görülür. Aslında va‘d va‘idin maziyle edilmesi ileride gerçekleşecek olayın vukunun kesinliğine işaret etmek içindir. Âyetlerdeki bağlam, mükâfat cezanın kesin verileceğini iletmeyi hedefliyorsa kullanılmaktadır. Muzari şimdiki eyleme denir. Muzari, geleceğe zarfla kullanıldığında, ya başına “س/سوف harfleri geldiğinde eder. Ayrıca şart, nasp edatları va‘id içeren fiiller, zaman Âyetlerde yenilenmesi, dinleyenin olayı yaşıyormuş gibi hissetmesi için bu zamanın kullanıldığı “س/سَوْفَ”edatları ettiği tekid Va‘d va‘îdlerde eylemin olacağına Âhirete geçtiği hitap direk fiiller “س/سَوْفَ”ile yapıda Emir, şeyin yapılmasını muhataptan isteme işidir. Belagat âlimlerince aslında talep minvalde kullanılmaz. Yüceltme, aşağılama, anlamlar Hangi manada cümlenin söylendiği ortam durumdan anlaşılır. emirle anlatılması, ödülde tazim ikramı vurgulama; cezada tahkir tehdit maksatlıdır. emirli hitab ifadede diyalog meydana getirir. İsim cümlelerinin yüklemi, isim, ism-i fâil, şibih cümleden oluşmaktadır. cümleleri, edatlı tekidsiz Cümlelerdeki çeşitlilik manaya tesir etmektedir. Ödül sabit olduğunu göstermek beyan, yüklemi isimle zikredilmektedir. Çünkü anlam olarak sabitliği Beyanın maksadı verilen haberin değil değişkenliğini ortaya koymaksa o ibare cümlesiyle veya olacaksa haberi olmaktadır. fâil açısından hal durumlarda devamlılığına cezayı sabitlik, çokluk içermektedir. Aktarılan bilgi husussunda muhatabın durumu kelamda te’kîd edatı kullanımı zarureti doğmuştur. Sözü te’kid etmede kullanılan yöntemlerin meşhuru harfler edatlar aracılığıyla Muhatap konu hakkında sahibi tereddüt göstermezse te’kîde gerek yoktur, hususunda mütereddid te’kîdle pekiştirmek iyi olur. kuralların kullanılmadığı kitaplarında “sözün zahiri duruma aykırı olması” isimlendirilmektedir. Bazen haber şüphesi olmayan kişi inkâr inkârcı, mü’min değerlendirilir. Âyetlerin bağlamında inkârcı tipler varsa tekidle bildirilmekte; bütün insanlara herkes inanan kabul edilip kullanılmamaktadır. çalışmada şu sorulara cevap aranmaya çalışılacaktır: cezalar niçin edilmiştir? Fil farklı kullanımlarının ne tür tesiri vardır?